Echografie bij huisdieren

Echo, echografie, scannen en ultrageluid zijn allemaal begrippen die gebruikt worden bij het onderzoek met ultrasoon(onhoorbaar hoog) geluid. Het is een fraaie en veilige manier om uitgebreid onderzoek te doen bij uw huisdier. Bij ons in de kliniek wordt de echo dan ook erg vaak gebruikt voor het diagnosticeren van blaasstenen, blaastumoren, prostaatproblemen, darmafsluitingen, milt-, lever- en nieraandoeningen, etc.

Meestal wordt een echo gemaakt om te weten of uw huisdier zwanger is, en om het aantal pups of kittens te kunnen schatten. Dat laatste is overigens niet makkelijk met een echo: Door de vorm en de ligging van een drachtige baarmoeder kan de ene foetus de andere soms ‘afdekken’, waardoor het aantal wel eens te laag wordt geschat.

Hoe gaat echografie in zijn werk?

Echografie geschiedt met hoog-frequente geluidsgolven (ultrasoon geluid), niet met röntgenstralen. De mens kan deze geluidsgolven niet horen. De dierenarts brengt een gel aan op het (geschoren)lichaamsdeel en onderzoekt de patiënt door rechtstreeks contact met een sonde (transducer). Deze sonde zendt geluidsgolven uit welke door de organen weerkaatst worden. De verschillende weefsels in het lichaam absorberen en weerkaatsen de geluidsgolven. Ze doen dat allemaal in verschillende mate. De weerkaatste geluidsgolven worden geregistreerd en kunnen door computers worden omgezet in leesbare beelden. Echografie geeft naast de vorm en grootte van het weefsel ook informatie over de structuur van een orgaan of weefsel.

De gel die wordt gebruikt is noodzakelijk om een goed contact te krijgen tussen de huid en de echografiesonde. Zonder gel bevindt er zich lucht tussen sonde en huid. Lucht houdt de geluidsgolven grotendeels tegen zodat er geen goede beelden zichtbaar worden. Luchthoudende weefsels (longen) zijn dus ook ongeschikt voor echografie, evenals botten of de weefsels daarachter. Die lenen zich dus beter voor een röntgenfoto.

Een echografie is weinig ingrijpend voor uw huisdier en doet ook geen pijn. Sommige huisdieren vinden het in het begin wat vervelend om op hun zij of rug te liggen maar na enkele minuten geeft dat meestal geen problemen meer.
 Als er een onderzoek van de buik moet plaatsvinden wordt een gedeelte van het buikoppervlak geschoren omdat haren veel storing op het beeld geven. Het onderzoek geschiedt in het schemerdonker, omdat dan het echobeeld het mooist is.
 Het totale onderzoek kan soms wat tijd vergen. Daarom is het voor u als eigenaar ook belangrijk om er zo gemakkelijk mogelijk bij te gaan zitten of staan. Tijdens het onderzoek zullen we u zo veel mogelijk proberen duidelijk te maken wat u kunt zien.

In onze kliniek maken wij gebruik van dierenarts en radioloog Ines Schelhoff. Zij komt op afspraak bij ons in de praktijk om de echo’s te maken.

Op onderstaande foto wordt een echo gemaakt van een wel heel bijzondere patiënt: een poolvos