Als gras niet gemaaid wordt, kan het tot volle bloei komen en ontwikkelen zich zogenaamde grasaren. Deze aren ontstaan in de maanden juni/juli/augustus.
Honden die veel in gebieden lopen waar gras bloeit, lopen dan ook een risico om zo’n grasaar mee naar huis te nemen.

De grasaren hebben scherpe weerhaakjes, waarmee zij door de vacht in de huid kunnen dringen en hier nare ontsteking kunnen veroorzaken.

Grasaren kruipen meestal tussen de tenen, maar kunnen ook in de oren (m.n. bij hangoren), neus en zelfs in de borstkas voorkomen.

De symptomen zijn afhankelijk van de plek waar de grasaar zit. Zit deze tussen de teentjes zien we vaak een bultje ontstaan op de huid en de hond zit heel erg veel te likken op die plek.
Zitten ze in de oren, blijft een hond maar met zijn oren schudden en zit het in de neus zullen ze veel niezen. Ze zullen in alle gevallen pijnlijk zijn, dus de dieren kunnen piepen of mank lopen.

Vermoed u dat uw hond een grasaar heeft opgelopen, bel dan zo snel mogelijk een dierenarts. Hoe eerder we de mogelijke grasaar kunnen verwijderen, hoe minder diep hij kan wegkruipen en hoe minder ontsteking hij veroorzaakt.

De diagnose stellen we aan de hand van de klinische verschijnselen, in combinatie met aanvullend onderzoek. Als er een bult tussen de teentjes zit, zullen we deze proberen te openen met een mesje om te zien of er iets inzit.
Bij oren flapperen is een grondige oorinspectie nodig en bij niezen moeten we kijken of we iets in de neus kunnen zien. In de meeste gevallen is dit allemaal erg pijnlijk en zullen we het dier dan ook sederen voor het onderzoek.

Zoals altijd is voorkomen beter dan genezen. We adviseren dan ook om uw dier na het uitlaten op plekken met veel gras grondig te controleren. Check met name de pootjes, tussenteenhuid, oren en binnenkant van de oren.