STERILISATIE HOND

STERILISATIE VS. CASTRATIE

Officieel spreken we ook bij een teefje van castratie in plaats van sterilisatie, omdat bij castratie alleen de hormoonproducerende geslachtsorganen worden verwijderd (eierstokken) en bij sterilisatie eigenlijk het hele geslachtsorgaan (eierstokken + baarmoeder). Bij jonge dieren met een normaal uitziende baarmoeder, halen we alleen de eierstokken weg omdat deze de vrouwelijke geslachtshormonen produceren.  Indien er sprake is van bijvoorbeeld een baarmoederontsteking, wordt deze wel ook weggehaald en is de teef officieel gesteriliseerd.
Omdat de operatie bij een teefje in de volksmond altijd sterilisatie wordt genoemd, zullen we dat in de rest van de tekst ook blijven doen.

WANNEER STERILISEREN?

Over het tijdstip van sterilisatie verschillen de meningen (ook van specialisten onderling) nogal. Sommige klinieken voeren zogenaamde vroegcastraties uit (voor 12 weken), andere klinieken wachten totdat de teef loops is geweest of steriliseren op 6 maanden (vóór de eerste loopsheid).
Verschillende onderzoeken tonen aan dat geen van alle methodes per se de voorkeur geniet.
Wij kiezen ervoor om teefjes in principe op 6 maanden leeftijd te steriliseren. Dit omdat er dan nog geen sprake is van overmatig buikvet, wat het vinden en afbinden van de eierstokken makkelijker maakt.
Een klein risico van steriliseren op 6 maanden is het ontstaan van urine-incontinentie op latere leeftijd; dit gebeurt echter met name bij voorkeursrassen (Boxer, Cocker  Spaniël) en bij deze honden zullen we er dan voor kiezen 3 maanden na de eerste loopsheid te steriliseren.

Waarom steriliseren?

Wij adviseren om elk teefje (indien er niet mee gefokt gaat worden) te laten steriliseren, liefst voor de 4e loopsheid. Dit komt omdat bewezen is dat dieren die langer bloot worden gesteld aan vrouwelijke geslachtshormonen een hogere kans hebben op het ontwikkelen van kwaadaardige melkkliertumoren (borstkanker). Daarnaast kan een niet gesteriliseerd teefje een baarmoederontsteking krijgen. Hier worden ze doodziek van en kunnen ze zelfs aan overlijden als er niet snel wordt geopereerd.

Andere voordelen zijn nog:

• De teef wordt niet meer loops, drachtig of schijndrachtig.
• Er is een verminderde kans op suikerziekte.

WAT ZIJN DE NADELEN VAN STERILISATIE?

Een sterilisatie is onomkeerbaar; u moet er dus zeker van zijn dat u geen nestje van uw hond wilt.
Hoewel sterilisatie veel wordt toegepast, is het toch een redelijk zware buikoperatie en moet uw hond onder narcose. Dit brengt een zeker operatierisico met zich mee.
Als gevolg van de sterilisatie bestaat er een grotere kans op het ontwikkelen van urine-incontinentie, doordat de kringspier van de blaas niet meer optimaal functioneert. Over het algemeen treedt deze aandoening met tussenpozen op. De teven verliezen in hun slaap of in liggende positie druppelsgewijs urine. Vooral honden van grotere rassen (>20 kg) en met name de boxer hebben een verhoogd risico. Met medicijnen is de urine-incontinentie in de meeste gevallen goed te ondervangen.

De vachtstructuur kan veranderen. Dit treedt vooral op bij langharige honden. De vacht wordt dikker, krulliger en moeilijker te onderhouden. Dit zien we vooral bij Cocker Spaniëls, Afghaanse windhonden en New Foundlanders.

Bij veel teven wordt na sterilisatie een toename van het lichaamsgewicht waargenomen. Na de sterilisatie komt de stofwisseling op een lager niveau te liggen. Let er dus goed op dat uw teef niet te zwaar wordt en geef zo nodig minder voedsel. Ook kunt u bij ons speciale voeding verkrijgen welke speciaal is afgestemd op de voedingsbehoeftes na de sterilisatie.

Als gevolg van sterilisatie kunnen karakterveranderingen optreden. Sommige honden worden feller en agressiever. Dit treedt vooral op bij teven die voor de sterilisatie al dominant waren.

Bij honden met een eindgewicht >25 kg adviseren wij een laparoscopische sterilisatie (hiervoor verwijzen we u door), omdat de eierstokken vaak moeilijker te bereiken zijn en er meer vet aanwezig is.
Bij laparoscopie worden twee (soms drie) kleine gaatjes gemaakt in de buik en vervolgens wordt er lucht in de buik geblazen, waarna met een camera de eierstokken goed in beeld kunnen worden gebracht. Via het andere gaatje worden de eierstokken dan losgemaakt en uit de buik verwijderd.
Deze operatie is ongeveer 100 euro duurder dan de andere.