Addison’s disease

Addison

DE ZIEKTE VAN ADDISON

Bij de ziekte van Addison maakt de bijnierschors te weinig glucocorticosteroiden en mineralocorticosteroiden aan. Hierdoor ontstaat weer een tekort aan natrium en een teveel aan kalium. Dit leidt weer tot vochtverlies en een te lage bloeddruk. Ook ziet u een vertraagde hartslag en braakklachten die met medicatie niet goed over gaan.

Oorzaken

Over de oorzaken is nog weinig bekend. Er word gedacht aan een autoimmuunziekte, maar bij sommige rassen lijkt het ook erfelijk te zijn. Zo komt aangeboren Addison bij de Nova Scotia Duck Tolling Retriever iets vaker voor. Zoals eerder besproken ontstaat Addison ook na vernietiging van de bijnierschors bij de ziekte van Cushing.

Hoe zie ik of mijn hond de ziekte van Addison heeft?

De symptomen kunnen erg verschillend zijn. Daarbij kunnen ze in ernstige mate voorkomen, maar ook in een milde vorm. We maken daarom onderscheid in 2 variaties:

-bij de acute vorm zakt het dier volledig in elkaar. Het dier heeft last van uitdroging, een zwakke pols en voelt vaak slap en koud aan. Met een infuus en corticosteroïden knapt de hond snel weer op. Als de behandeling stopt dan verslechtert de toestand vaak weer.
-bij de 2e variatie is het vaak veel moeilijker. Vaak zijn de klachten wat vager zoals braken, af en toe diarree, vermageren, wat sloom en een slechte eetlust. Vaak drinkt en plast de hond ook wat meer. Probleem is dat je dezelfde klachten ook bij andere aandoeningen ziet zoals nierproblemen.

Hoe krijgt u zekerheid?

Een goede diagnose kan alleen via een bloedonderzoek gesteld worden. Eerst wordt de cortisolspiegel bepaald. Daarna spuiten we ACTH in. Een 3 uur daarna nemen we nogmaals bloed af en controleren we weer de cortisolspiegel. Zo kunnen we controleren of de bijnierschors nog voldoende werkt.

Mijn hond heeft de ziekte van Addison, wat nu?

In de meeste gevallen is de ziekte van Addison heel goed te behandelen. De hond moet wel levenslang medicatie slikken; fludrocortisonacetaat, cortisonacetaat en zout. Bij een acute aanval geven we eerst een infuus en corticosteroïden. De hond loopt wel altijd meer risico bij aandoeningen waarbij ze kunnen uitdrogen of in shock raken, zoals diarree of bloedverlies.