In het buitenland voorkomende ziektes
Door verschillen in klimaat, leefomgeving en aanwezigheid van bepaalde parasieten komen s
ommige ziektes niet bij ons in Nederland voor maar wel in andere landen. Als u met uw huisdier gaat reizen, loopt hij/zij dus het risico hiermee besmet te raken. De ziektes worden vaak overgedragen door parasieten (muggen, teken, zandvliegen), en de preventie van de ziekte bestaat dan ook voornamelijk uit voorkomen dat deze parasieten uw huisdieren kunnen bijten. De ziektes kunnen behoorlijk ernstige verschijnselen geven en sommigen gaan zelfs nooit meer weg en uw huisdier heeft dan een chronische ziekte.
Meer informatie wordt hieronder kort uiteengezet, door een overzicht te geven van de verschillende ziektes die uw huisdier kan oplopen in het buitenland (en dan met name Zuid-Europa, hoewel deze grens steeds noordelijker opschuift). Hiernaast ziet u globaal de grens waaronder de meeste ziektes voorkomen.
1. Hartworm
| Ziekte: | Dirofilaria immitis |
| Overdracht door: | Muggen |
| Komt voor bij: | Honden en katten, vaker bij honden. |
| Incubatietijd: | Na ongeveer 6-7 maanden tot nog wel 7 jaar na infectie kunnen dieren klachten krijgen |
| Verloop ziekte: | Larven worden door mug overgebracht en verspreiden zich door het lichaam tot ze zich nestelen in de longslagader en het rechterhart, waar ze volwassen worden en zich gaan voortplanten. De wormen kunnen tot wel 7 jaar oud worden en de larven kunnen 2-18 maanden overleven in de bloedbaan. |
| Klinische verschijnselen: | De meeste geinfecteerde honden zijn de eerste jaren symptoomloos. De eerste verschijnselen zijn vaak aanhoudende hoest en verminderd uithoudingsvermogen, later leidend tot erge benauwdheid. Er kunnen ook plotseling acute symtomen optreden als de wormen zorgen voor een obstructie van de bloedvoorziening naar de longen. |
| Diagnose: | Door middel van een bloedtest op een deel van de vrouwelijke worm kan de diagnose gesteld worden. De test kan pas worden gedaan vanaf 6-8 maanden na mogelijke infectie. |
| Therapie: | De behandeling is door middel van injecties of ontworming. Door de behandeling worden de wormen gedood en komen ze allemaal los in de bloedbaan, waardoor er een risico is op long-embolie. De therapie is dus ook best gevaarlijk en er moet sterke bewegingsbeperking plaatsvinden tijdens de therapie. Soms treedt zelfs acute dood op. |
| Preventie: | Preventie kan door middel van het geven van een ontwormingstablet zodra u terug bent van vakantie; alle larven van de voorafgaande 30 dagen worden dan gedood. Het is verstandig de tablet dan na 1 maand nogmaals te herhalen. Daarnaast is het verstandig om een pipet of geïmpregneerde band te gebruiken die de muggen afweert die de parasiet overdragen. |
2. Leishmania
| Ziekte: | Leishmania (L. Infantum meest voorkomende soort) |
| Overdracht door: | Zandvliegjes (phlebotomen). Die zijn met name actief na zonsondergang bij minimale temperaturen van 18-22 graden. |
| Komt voor bij: | Met name honden, maar katten (en mensen!) kunnen ook geïnfecteerd raken. |
| Incubatietijd: | Het kan tussen de 3 maanden tot wel jaren duren voordat een dier ziek wordt na infectie. Een hond die geïnfecteerd is maar nog geen klinische verschijnselen heeft, kan wel via een zandvliegje een andere hond infecteren. |
| Verloop ziekte: | De parasiet vermenigvuldigt zich in cellen in de huid en verspreidt zich daarna via het bloed en de lymfeklieren. |
| Klinische verschijnselen: |
Een aantal van de geïnfecteerde honden hebben helemaal geen verschijnselen. De verschijnselen zijn afhankelijk van de immuunrespons van de hond. Vaak wordt als eerste een lokale ontsteking gezien op de plek van de beet. Daarna kunnen de volgende verschijnselen optreden, in meer of mindere mate: |
| Diagnose: | Klinische verschijnselen in combinatie met bloedbeeld en dier dat in buitenland is geweest geven aanwijzing voor voorlopige diagnose. Daarnaast kan er een bloedtest worden gedaan om de antilichamen tegen de ziekte aan te tonen. |
| Therapie: | Belangrijk om te beseffen dat honden wel behandeld kunnen worden zodat klachten verminderen, maar hond zal levenslang geïnfecteerd blijven en klachten kunnen opnieuw de kop opsteken. Vaak treedt er binnen een aantal weken na start behandeling verbetering op. Medicatie die vaak wordt gebruikt is: allopurinol, miltefosine of meglumine-antimoniaat. |
| Preventie: | Beste preventie is voorkomen van overdracht door te voorkomen dat de zandvliegjes steken. Dit kan met verschillende producten: een geimpregneerde band of pipetten voor in de nek. Deze preventie is nodig gedurende het hele seizoen waarin de zandvliegjes leven (van april tot november). Lees hier meer: Leishmania |
3. Babesia
| Ziekte: | Babesia, een protozoa |
| Overdracht door: | Teken |
| Komt voor bij: | Met name honden |
| Incubatietijd: | 1-3 weken na infectie treden verschijnselen op. De ziekte kan ook chronisch verlopen. |
| Verloop ziekte: | Wanneer de teek bloed zuigt, kan hij de hond infecteren met de babesia. Deze gaat vervolgens naar de bloedbaan en in de rode bloedcel, waarna de rode bloedcellen kapotgaan en er een levensbedreigende bloedarmoede kan ontstaan. |
| Klinische verschijnselen: | Koorts, sloomheid, soms geelzucht, braken, rood gekleurde urine. De chronische vorm geeft vaak lusteloosheid, intermitterende koorts, spierontstekingen en gewrichtsontstekingen. |
| Diagnose: | De diagnose kan soms gesteld worden door een druppeltje bloed onder de microscoop te bekijken; hierin kunnen de parasieten worden gezien in de rode bloedcellen. Vanaf twee weken na de infectie kunnen antilichamen worden gevonden in het bloed, maar dit is dus niet bruikbaar bij een acuut ziek dier. Wat wel kan, is het aantonen van de parasiet met een speciale moleculaire bloedtest. |
| Therapie: | De behandeling bestaat uit het toedienen van een (pijnlijke) injectie die de parasiet afdoodt en na 14 dagen nog een keer herhaald moet worden. Daarnaast is ondersteunende therapie noodzakelijk (infuus, soms bloedtransfusie). |
| Preventie: | Preventie bestaat uit het afweren/voorkomen van tekenbeten. Dit kan door middel van een pipet of een geimpregneerde band. |
4. Ehrlichia
| Ziekte: | Ehrlichia, een bacterie die zich nestelt in de witte bloedcellen |
| Overdracht door: | Teken |
| Komt voor bij: | Honden |
| Incubatietijd: | 8-20 dagen, er ontstaat een acute zieke periode van ongeveer 1-3 weken, waarin de hond sloom is, last kan hebben van benauwdheid, koorts, bloedneuzen en braken. Vervolgens gaat dit over en komt de hond in een zogeheten subklinisch stadium waarin de dieren gezond lijken. Dit kan weken tot maanden duren. Daarna openbaart de ziekte zich als chronische ziekte. |
| Verloop ziekte: | Eerst acuut, daarna chronisch. |
| Klinische verschijnselen: | Als de ziekte chronisch wordt, kunnen er vage klachten ontstaan: zwakte, gewichtsverlies, koorts, vergrote lymfeklieren, bleke slijmvliezen, oog- en neusuitvloeiing, bloed bij het plassen. Daarnaast kunnen er ontstekingen ontstaan in de longen, nieren en gewrichten. In de ogen kan een troebeling van het hoornvlies optreden met een ontsteking en/of bloeding in het oog, uiteindelijk leidend tot blindheid. |
| Diagnose: | Combinatie van verschijnselen, hebben gehad van een teek, bloedonderzoek. Meten van antilichamen (1-4 weken na infectie pas te zien). De parasiet kan ook direct worden aangetoond in het bloed. |
| Therapie: | Symptomatische behandeling en antibacteriele therapie. De chronische vorm heeft een slechte prognose. |
| Preventie: | Preventie bestaat uit het afweren/voorkomen van tekenbeten. Dit kan door middel van een pipet of een geimpregneerde band. Zie ook: Ehrlichia |
5. Anaplasmose
| Ziekte: | Anaplasma, bacteriën die de witte bloedcellen infecteren |
| Overdracht door: | Teken |
| Komt voor bij: | Honden |
| Incubatietijd: | 1-2 weken |
| Verloop ziekte: | De ziekte is eigenlijk altijd acuut |
| Klinische verschijnselen: | Na 1-2 weken treden er aspecifieke klachten op: lusteloosheid, koorts, geen eetlust, kreupelheid, bleke slijmvliezen, braken. |
| Diagnose: | Door middel van bloedonderzoek op antilichamen of direct op de parasiet zelf. |
| Therapie: | Antibioticum voor 4-6 weken |
| Preventie: | Preventie bestaat uit het afweren/voorkomen van tekenbeten. Dit kan door middel van een pipet of een geïmpregneerde band. |
U ziet dat de meeste ziektes vrij ernstig zijn en hierom is voorkomen beter dan genezen. Er zijn verschillende mogelijkheden voor preventieve producten. Loop voor advies hierover even langs of bel ons. Ga goed voorbereid op vakantie!